علاوه بر این، قدرت انعطاف پذیری لایه عاج دندان که در زیر مینا قرار دارد، بر اثر استفاده از مواد شیمیایی مختلف که در حین بازسازی و ضد عفونی کردن مجرای ریشه استفاده میشود، کاهش یافته است. با این حال خصوصیات فیزیکی گزینه های مختلف با هم متفاوت است. لذا زمانی که شروع می شود متوقف نخواهد شد و بایستی قسمتی از دندان که دچار عفونت شده است برداشته شود و ساختار دندان با مواد دیگری جایگزین گردد.

یکی از دلایل آن آسیب دیدگی در حین درمان است. بنا به دلایل گفته شده، پس از اتمام درمان ریشه باید دندان تقویت شود تا خطر شکستگی (حتی در اثر وارد آمدن نیروی معمولی فک) برطرف شود. یکی دیگر از دلایل نیاز دندان عصب کشی شده به تقویت و بازسازی، آسیبهایی است که دندان پیش از درمان متحمل گشته است.

این رویکرد هم در مورد دندانهای جلویی و هم دندانهای عقبی که چنین شرایطی دارند مناسب است. اما در مورد دندانهایی که پیش از درمان ریشه، پرشدگی بزرگ یا پوسیدگی گسترده و یا شکستگی داشته اند، احتمالاً بهترین گزینه روکش دندان است. چرا که در این شرایط ممکن است بخش بیشتری از ساختار دندان برداشته شود و دندان عملاً توخالی شود. همچنین, آنها می توانند فلوراید تولید کنند, ترمیم دندان روکش شده که می تواند به پیشگیری از پوسیدگی دندان کمک کند.

امروزه برای ترمیم در مواد تشکیل دهنده کامپوزیتها از سرامیک استفاده میشود که دوام و طول عمر آنها را بالا برده و ظاهری طبیعیتر به دندان میدهند. اگر دندان قروچه دارید، برای روشهای محافظت از دندانها به دندانپزشک مراجعه کنید. اگر دندانی آسیب دیده باشد از درون تان درد می کشید و ظاهری نا خوشایند را رقم می زند.