نخست وزیر ژان کاستکس در مکانهایی در سراسر پایتخت که آن شب مورد حمله قرار گرفت ، گلهای گل خود را گذاشت ، این اولین گل در خارج از Stade de France بود که خون ریزی هماهنگ در طی یک مسابقه فوتبال با حضور فرانسوا اولاند ، رئیس جمهور وقت آغاز شد.

مهاجمان همچنین کافه ها ، رستوران ها و سالن کنسرت Bataclan را هدف قرار دادند – جایی که 90 نفر از مجروحین در اجرای گروه آمریکایی Eagles of Death Metal بودند – سایت هایی که در آستانه سالگرد جمعه تحت مراقبت پلیس قرار دارند.

فرانسه از ماه سپتامبر به بالاترین سطح هشدار امنیتی خود بازگشت: خنجر زدن در خارج از دفاتر پیشین مجله شارلی ابدو ، سر بریدن یک معلم تاریخ که کارتون های کلاس خود از حضرت محمد را نشان داده بود و حمله مهلک در کلیسایی در خوب.

وزیر کشور جرالد دارمانین گفت فرانسه با تهدید دو لبه روبرو شده است. وی روز جمعه به رادیو Franceinfo گفت: “از خارج ، افرادی که از خارج فرستاده شده اند و یک تهدید جدی داخلی ، افرادی که در میان ما هستند ، دشمنان ما هستند.”

پس از حمله نیس ، دارمانین گفت فرانسه درگیر جنگ علیه ایدئولوژی اسلام گرایانه است. رئیس جمهور امانوئل ماکرون متعهد شد که در برابر حمله به ارزشهای فرانسه و آزادی عقیده قاطعانه بایستد – اظهارنظرهایی که منجر به اعتراض ضد فرانسه در برخی کشورهای اسلامی شد.

براساس مرکز تجزیه و تحلیل تروریسم ، 14 حمله در خاک فرانسه بین سال های 2013 و 2019 انجام شده است. امتیازات بیشتر شکست خوردند یا خنثی شدند.

حملات سازمان یافته کمتری انجام می شود

کارشناسان امنیتی می گویند ، در حالی که خطر امنیتی که فرانسه با آن روبرو نشده است ، ماهیت تهدید تغییر کرده است.

این دیگر به سلولهای ستیزه جویان داخلی یا داخلی وابسته به دولت اسلامی و سایر شبکه های جهادی بستگی ندارد ، بلکه بیشتر به حمله مهاجمان “گرگ تنها” انجام می شود که غالباً برای سازمان های جاسوسی ناشناخته اند و از تبلیغات اسلام گرایانه آنلاین الهام گرفته شده اند.

یک مقام ارشد سابق اطلاعاتی گفت: “تهدید تهدید به طور فزاینده ای دشوار است.”

“ما می دانیم که چگونه می توان شبکه های سازمان یافته و مساجد رادیکال شده را رصد و نفوذ کرد. اما در مواجهه با افراد کاملاً درمانده می مانیم.”

این نوجوان چچنی که سر معلم ساموئل پاتی را در 16 اکتبر سر برید ، سابقه بزهکاری نوجوانان را داشت اما در لیست 20000 نفری داخل فرانسه در فهرست مراقبت های امنیتی کشور نبود.

وی همچنین اولین کسی نبود که سرویس های اطلاعاتی را کور کرد.

سلاح او ، یک تیغه ، همچنین با زرادخانه جلیقه های بمب انتحاری و تفنگ های خودکار مورد استفاده مهاجمان پاریس در تضاد بود.

عاصم الضفروی ، کارشناس جهاد ، گفت: “دیگر نیازی به گروههایی مانند دولت اسلامی برای سازماندهی حملات نیست.”