یکی دیگر موشک جدید آماده است تا به آسمان برود. این بار، سفینه فضایی اسپیس ایکس است که یکی از اجزای حیاتی ماموریت آرتمیس III است که انسان ها را به سطح ماه باز می گرداند.

اسپیس ایکس چندین سال است که روی این موشک کار می کند و هدف آن استفاده از آن برای بردن محموله های سنگین تر به مدار، ماه و در نهایت به مریخ است. ایلان ماسک، موسس و مدیر عامل این شرکت، نسخه ای را نیز در نظر گرفته است که می تواند مردم را در سراسر جهان حمل کند.

پس از تأخیرهای متعدد، به نظر می رسد که اسپیس ایکس بالاخره قرار است این موشک را برای اولین ماموریت مداری خود، احتمالاً دوشنبه یا سه شنبه، منفجر کند.

در اینجا چیزی است که شما باید قبل از اولین پرتاب مداری Starship بدانید.

Starship چیست؟

وقتی برای اولین بار به Starship نگاهی می اندازید، ممکن است موشک های قدیمی اوایل دهه 1940 و 1950 را به یاد بیاورید (خود ماسک در سال 2019 به توییتی پاسخ داد که در آن یکی از کاربران اشاره کرد که طراحی اصلی استارشیپ به او یادآوری کرده است. در ماجراهای تن تن استفاده شده است).

این از دو مرحله تشکیل شده است: مرحله تقویت کننده (به نام Super Heavy) و خود سفینه فضایی. به آنها که روی هم چیده شده‌اند، Starship می‌گویند، اما برای گیج‌تر شدن اوضاع، خود سفینه فضایی نیز Starship نامیده می‌شود.

تا به امروز، Starship (سفینه فضایی)، تنها تا 12.5 کیلومتر در ارتفاع پرواز کرده است. از چهار پرواز آزمایشی در ارتفاع بالا، تنها یک پرواز با موفقیت فرود آمده است. اولی – SN8 – به زمین برخورد کرد، در حالی که دومی – SN10 – فرود آمد و سپس منفجر شد. در مارس 2021، SN11 همچنین یک “جداسازی سریع برنامه ریزی نشده” را مدیریت کرد، همانطور که ماسک این انفجارها را نامیده است.

تماشا | تست پرواز در ارتفاع بالا SN15 Starship:

سرانجام در 5 می 2021، SN15 با موفقیت فرود آمد. این آخرین باری بود که هر نسخه از Starship تا به حال پرواز کرد.

در حالی که این آزمایش‌ها برای انجام این آزمایش، Starship را به تأسیسات Starbase SpaceX در بوکا شیکا، تگزاس بازگرداند، مرحله اول در اقیانوس اطلس فرود می‌آید، در حالی که Starship در اقیانوس آرام، در سواحل هاوایی فرود خواهد آمد.

تقویت کننده این پرتاب Booster 7 نام دارد و Starship SN24 است.

موشک Super Heavy با 33 موتور بیشترین موتور را در بین هر موشک دارد. در 9 فوریه، موتورها را آزمایش کرد، اما فقط 31 موتور مشتعل شدند.

چه چیز جدیدی در این مورد وجود دارد؟

Starship شبیه هیچ وسیله نقلیه دیگری است که تاکنون به فضا پرتاب شده است.

این موشک در دو مرحله به صورت عمودی پرتاب می شود و سپس مرحله تقویت کننده – مانند مرحله اول موشک فالکون 9 اسپیس ایکس – به سکوی پرتاب باز می گردد و توسط بازوهایی به نام “چاپستیک” گرفتار می شود. و در نهایت، هنگامی که کار سفینه فضایی تمام شد، آن نیز به بالشتک باز می گردد. اما به جای اینکه مانند تقویت کننده ها به صورت عمودی وارد شود، کشتی قبل از مانور دادن برای فرود در موقعیت عمودی، یک “شکم فلاپ” در بیشتر جو انجام می دهد.

یکی دیگر از توانایی های منحصر به فرد استارشیپ، پرتاب یک فضاپیمای سوخت رسان است که به فضاپیمای مسافری یا باری متصل می شود.

همه اینها به گونه ای طراحی شده اند که قابل استفاده مجدد باشند.

جردن بیم کانادایی، محقق فوق دکترا در دانشگاه شیکاگو و مورخ فضایی، می گوید: «Starship یک فناوری بالقوه انقلابی است زیرا یک موشک بالابر فوق سنگین است. و بزرگترین ظرفیت پرتاب را در بین هر موشکی خواهد داشت که بشر تاکنون طراحی کرده است.

هنگامی که موشک به طور کامل در دو مرحله روی هم قرار گیرد، 120 متر ارتفاع خواهد داشت، بزرگتر از موشک سیستم پرتاب فضایی ناسا (SLS) که فضانوردان را در سال 2024 به عنوان بخشی از ماموریت آرتمیس II به مدار می‌فرستد.

همچنین قدرتمندترین موشکی خواهد بود که تا به حال ساخته شده است، همچنین از قابلیت بلند کردن SLS نیز فراتر خواهد رفت.

بیم خاطرنشان کرد: این پرتاب Starship اولین بار دیگر را نیز نشان می دهد: این اولین باری است که هر فضاپیما از تگزاس به مدار زمین پرتاب می شود.

چرا این مهم است؟

ماسک تصور می کند که Starship چندین کاربرد داشته باشد.

اولاً، قابلیت حمل سنگین تا 90 تا 136 تن متریک از SLS که می‌تواند با وزنی بین 23 تا 41 متریک تن بلند کند، پیشی می‌گیرد.

این مزیت را برای ماموریت هایی که به محموله های سنگین نیاز دارند، می دهد.

اما بیش از آن، Starship به عنوان وسیله نقلیه فرود برای ماموریت Artemis III ناسا استفاده خواهد شد که بار دیگر انسان ها را به سطح ماه باز می گرداند.

برای این ماموریت، فضاپیمای اوریون ناسا از زمین بلند می شود، به سمت ماه می رود و پس از آن یا قبل از آن Starship قرار می گیرد. سپس در حالی که در یک مدار ویژه به نام مدار هاله قرار دارد، با استارشیپ متحد می شود که فضانوردان روی آن جابجا می شوند و سپس روی ماه فرود می آیند.

بیم گفت: «نوعی استارشیپ که قرار است بخشی از آرتمیس III باشد – سیستم فرود انسان – کاملاً حیاتی است. و اگر این به موقع آنلاین نشود که Artemis III یا به تعویق بیفتد یا انجام شود، به نوعی دیگر مانند ماموریت پرواز در اطراف ماه مانند Artemis II تبدیل خواهد شد. [NASA] کاملاً به این بستگی دارد که اسپیس ایکس با هم همکاری کند و این مأموریت موفقیت آمیز باشد.”

پاول فیلد، مورخ فضایی و تصویرگر سابق ناسا، این سوال را مطرح می کند که آیا سیستم فرود انسانی ستاره سفینه (HLS) به موقع برای ماموریت آرتمیس III آماده خواهد شد یا خیر.

“[Musk] باید این موضوع را طوری ثابت کند که ناسا با آن راحت باشد، یعنی او باید 30 بار، 40 بار پرواز کند.”

او باید کار بسیار سختی را با آرتمیس انجام دهد، یعنی قرار دادن یک تانکر در مدار، و سپس پرتاب شاید 5 محل تخلیه مجدد سوخت، سپس فرودگر واقعی ماه به بالا، لنگر انداختن، پر کردن آن با پیشران، برداشتن به ماه بروید، یک فرود انجام دهید – و این نسخه آزمایشی است. شما باید یک کار را انجام دهید [uncrewed] نسخه ی نمایشی، سپس با یک چیز کامل برگردید، و به هر مداری که آن هاله است بروید، جایی که او با یک فضاپیمای Orion قرار ملاقات خواهد گذاشت. و سپس او باید این کار را دوباره انجام دهد. و او باید این را چندین و چند بار ثابت کند.”

اما ماسک مناظر بزرگتری دارد: در مریخ.

او بارها گفته است که می‌خواهد انسان‌ها را «یک گونه چند سیاره‌ای» بسازد.

او قصد دارد از Starship برای حمل بیش از 100 انسان به سیاره سرخ و در نهایت ایجاد یک سکونتگاه انسانی استفاده کند.

هنگامی که موشک بلند می شود – چه هفته آینده باشد چه نباشد – با 33 موتور رپتور آن که سفینه فضایی قدرتمند را در اولین آزمایش بزرگ تاریخی خود به حرکت در می آورد، دیدنی و شنیدن بسیار خوبی خواهد بود. و ناسا احتمالاً توجه زیادی به این موضوع خواهد داشت.