ایوانز چبت، مدافع عنوان قهرمانی، روز دوشنبه بار دیگر در ماراتن بوستون پیروز شد و به جلو در تپه هارتبریک رفت تا اولین رکورد موردانتظار الیود کیپچوگه را خراب کند و در دو ساعت و پنج دقیقه و 54 ثانیه پیروز شود.

هلن اوبیری، دارنده دو مدال نقره المپیک در دوی 5000 متر، در مسابقه زنان با زمان 2:21:38 برنده شد و رفت و برگشت کنیا را کامل کرد. آمنه بریسو از اتیوپی با 12 ثانیه عقب افتادن دوم شد و 7 ثانیه بعد لونا سالپیتر اسرائیلی به دست آورد.

کیپچوگه ششم شد، تنها سومین باخت او در یک ماراتن بزرگ با 12 پیروزی. اسکات فابل برترین آمریکایی بود و هفتم شد. Chebet اولین برنده پشت سر هم پس از رابرت کیپکوچ چرویوت از سال 2006-2008، سه برد متوالی است.

اوبیری در مورد مسابقه مردان گفت: در ماراتن هر چیزی ممکن است اتفاق بیفتد. این یک میدان قوی بود و همه برای مسابقه حضور داشتند.»

چبت در یک بسته سربی بود که کیپچوگه را در حوالی مایل 20 انداخت، اندکی پس از اینکه بطری خود را در ایستگاه آب از دست داد. یک مسابقه سه نفره در فاصله حدود سه مایل باقی مانده، با گابریل گی از تانزانیا برنده مسابقه فوتسال دوم شد، 10 ثانیه عقب تر از برنده و دو ثانیه از برنده سال 2021 بنسون کیپروتو از کنیا.

فابل گفت: “بیشتر آنها منفجر شدند. حتی الیود کیپچوگه منفجر شد.” نزدیک بود او را بگیرم.

تماشا | دوتایی کنیایی در ماراتن سرد و بارانی بوستون حکومت می کنند:

ایوانز چبت و هلن اوبیری کنیایی برنده صد و بیست و هفتمین دوره ماراتن بوستون شدند.

ایوانز چبت از کنیا در دومین ماراتن بوستون با زمان 2:05:45 پیش از بنسون کیپروتو و گابریل گی برنده شد. هلن اوبیری، همکار کنیایی خود، تنها در دومین ماراتن حرفه ای خود، در مسابقات زنان برنده شد.

برای اولین بار، این مسابقه شامل یک بخش غیر باینری نیز بود که 27 ورزشکار ثبت نام کردند.

کیپچوگه امیدوار بود که یک پیروزی در ماراتن بوستون را به رزومه دوندگی بی سابقه خود اضافه کند. این بازیکن 38 ساله دو مدال طلای المپیک و چهار مدال از شش ماراتن اصلی را کسب کرده است. بوستون تنها جایی است که در آن شرکت کرده و نتوانسته برنده شود. (او هرگز نیویورک را اداره نکرده است.) او همچنین در نمایشگاهی در یک پارک وین دو ساعت وقت گذاشت.

کیپچوگه با اثری از باد مخالف و باران که جاده‌ها را مرطوب می‌کرد، از ابتدا در هاپکینتون تا سلسله صعودهایی که در مجموع به عنوان Heartbreak Hill شناخته می‌شوند، در گروه اصلی دوید. اما در کمال تعجب هوادارانی که در امتداد خیابان بویلستون برای مسابقه فینال صف کشیده بودند، او در بین سه رهبر نبود.

آغوش برنده ششمین عنوان ویلچر بوستون شد

یک نام آشنا به بالای سکو بازگشت و نام دیگری برای اولین بار در بخش ویلچر به آنجا رسید.

مارسل هوگ از سوئیس ششمین عنوان قهرمانی خود در ماراتن بوستون با ویلچر مردان را به دست آورد و با رکورد 1:17:06 در اولین مسابقه روز قهرمان شد. این بهترین امتیاز کورس قبلی خود را در 1:18:04 مجموعه در سال 2017 دارد. دانیل رومانچوک آمریکایی با 1:27.45 دوم شد و پس از آن جتزه پلات از هلند با 1:28.35 قرار گرفت.

در مسابقه زنان، سوزانا اسکارونی آمریکایی اولین عنوان قهرمانی خود در بوستون را به دست آورد و در زمان 1:41.45 از خط گذشت.

برد Hug دومین برد بزرگ در تاریخ مسابقه ویلچر بوستون بود. او 25000 دلار آمریکا برای این پیروزی و 50000 دلار پاداش برای تعیین نمره جدید دریافت کرد.

حیرت انگیز، باورنکردنی … یکی از آن لحظات نادری که کسی آن را به سطح دیگری می برد.– جاش کسیدی، مسابقه‌دهنده ویلچر کانادایی، درباره رکورد عملکرد مارسل هوگ در بوستون

هوگ 37 ساله در یک صبح مه آلود و بارانی به جلوی زمین رفت و یک سال پس از عقب نشینی قبل از مسابقه به دلایل پزشکی، اکثریت دوره را هدایت کرد. Hug همچنین رکورد کورس را در مسابقه 5k روز شنبه نیز شکست.

جاش کسیدی، قهرمان سه دوره پارالمپیک، به تلاش Hug در ماراتن روز دوشنبه به CBC Sports گفت: «کاملاً شگفت‌انگیز، باورنکردنی». تک تک ورزشکاران اینجا در کمال ناباوری هستند.

“چطور بود [performance] در اینها امکان پذیر است [cool and rainy] شرایط؟ این یکی از آن لحظات نادری است که کسی آن را به سطح دیگری می برد.”

کسیدی نوزدهمین روز دوشنبه در ساعت 1:47:02 بود. او معتقد است که این سیزدهمین ماراتن بوستون و “بدترین ماراتن تا به امروز” او بود.

“شروع عالی … سپس سراشیبی”

او نه تنها در حین گرم کردن احساس سنگینی (آهسته) و سفت شدن داشت، بلکه در طول مسابقه شروع به گرفتگی گرفت و مشکلاتی در چنگ زدن صندلی مسابقه خود داشت.

کسیدی که در سال 2012 ماراتن بوستون را با رکورد جهانی 1:18:25 برنده شد، گفت: “من در ابتدا عالی بودم، در رتبه دوم.” “من در اولین قسمت در بین 10 نفر برتر قرار گرفتم، سپس مشکلات ایجاد شد و [it was] از آنجا به سرازیری.”

این بازیکن 38 ساله اهل پورت الجین، انترنتی، به خانه خود در باری، اونت، بازخواهد گشت تا برای مسابقه ماه آینده در سوئیس آماده شود. کسیدی قصد دارد در مسابقات قهرمانی پارا دو و میدانی جهانی 8 تا 17 ژوئیه در پاریس و اواخر ماه در مسابقات قهرمانی دو و میدانی پارا سالمندان زیر 20 سال در لنگلی، بریتیش کلمبیا مسابقه دهد.

در همین حال، پیروزی اسکارونی به دنبال نایب قهرمانی در سال های 2018 و 2022 بود. مدیسون دی روزاریو از استرالیا با زمان 1:46.55 و واکاکو سوچیدا از ژاپن با زمان 1:47.04 پس از او قرار گرفتند.

اسکارونی قبل از اینکه مجبور شود برای تنظیم چرخ راست شل در حدود 16 کیلومتر به مدت کوتاهی توقف کند، یک لید 20 ثانیه ای ایجاد کرد. او با این مشکل برخورد کرد و به مسابقه بازگشت.

او گفت: «بهتر است با از دست دادن آن زمان، آن را سفت کنید. «سرعتی که وقتی چرختان است از دست می دهید [loose] بسیار بیشتر از زمانی است که با سفت نکردن آن از دست می دهید. من ناامید شدم. من فقط سعی کردم تا جایی که می‌توانم به… سرعت برگردم.”

ده ها قهرمان و شرکت کننده سابق از 120 کشور و همه 50 ایالت، 10 سال پس از بمباران خط پایان که منجر به کشته شدن سه نفر و زخمی شدن صدها نفر دیگر شد، در میدان 30000 دویدن بودند. این مسابقه همچنین شامل 264 عضو جامعه One Fund – مجروحین حمله، دوستان و خانواده آنها و خیریه های مرتبط با آنها بود.

این شهر روز شنبه در مراسمی این سالگرد را جشن گرفت.

یک سگ رباتیک به نام Stompy متعلق به وزارت امنیت داخلی قبل از شروع مسابقه در خط استارت گشت زنی کرد و عکاسان در حال شکار این منظره عجیب و غریب را دنبال کردند. مقامات گفتند هیچ تهدید شناخته شده ای وجود ندارد.