دالیا عبدالمونیم از شنبه خانه خود را ترک نکرده است.

این روزنامه نگار که نانوا شده است در خارطوم پایتخت سودان زندگی می کند، جایی که نیروهای رقیب از روز شنبه برای کنترل کشور در حال نبرد هستند.

عبدالمونیم گفت: “با همه شلیک‌های گلوله و توپخانه و جنگنده‌های جت، به نظر بسیار شبیه یک محصول هالیوودی است، اما اینطور نیست. در واقع این چیزی است که در بیرون اتفاق می‌افتد – درست بیرون خانه‌ها و خانه‌های ما و در وسط پایتخت ما.” گفت همانطور که اتفاق می افتد روز دوشنبه میزبان نیل کوکسال است.

“این یک پدیده جدید برای همه ما در خارطوم است. اما در حال حاضر، این واقعیتی است که ما در آن زندگی می کنیم.”

عبدالمونیم تنها نیست. در سرتاسر شهر، مردم در خانه‌ها، مدارس یا ساختمان‌های دیگر محبوس شده‌اند، زیرا درگیری‌ها در اطراف آنها بیداد می‌کند و تهدید می‌کند که سومین کشور بزرگ آفریقا را وارد جنگ داخلی کند.

غذا و آب بسیاری از آنها تمام می شود و باید بین رفتن بدون نیازهای اولیه یا به خطر انداختن جان خود برای ذخیره مجدد یکی را انتخاب کنند. دیگران، هنوز، بدون برق هستند.

در همین حال، ساکنان می گویند که اجساد مرده در خیابان ها رها شده اند و به دلیل درگیری ها غیرقابل دسترس است – که به تلفات آن اشاره می کند که احتمالاً بسیار بیشتر از بیش از 185 کشته گزارش شده توسط سازمان ملل است.

چطور به این نتیجه رسید؟

بازیگران اصلی این درگیری ها ارتش سودان به رهبری ژنرال عبدالفتاح البرهان هستند. و نیروهای پشتیبانی سریع شبه نظامی (RSF) به رهبری ژنرال محمد حمدان داگالو، که معمولاً به نام همدی شناخته می شود.

در اکتبر 2021، هر دو گروه با هم متحد شدند تا کودتا علیه دولت انتقالی سودان را سازماندهی کنند. پس از شکست عمر البشیر، مستبد دیرینه در کودتای جداگانه در سال 2019، تلاش‌های سودان برای گذار به دموکراسی از مسیر خارج شد.

هر دو ژنرال سابقه طولانی در نقض حقوق بشر دارند و نیروهای آنها فعالان دموکراسی خواه را سرکوب کرده اند.

برهان و داگالو تحت فشار بین المللی اخیراً با طرحی با حمایت بین المللی برای واگذاری قدرت و راه اندازی یک دولت انتقالی جدید با احزاب غیرنظامی موافقت کردند.

قرار بود قرارداد نهایی در اوایل ماه جاری امضا شود، اما به دلیل افزایش تنش ها بر سر ادغام نیروهای RSF در نیروهای مسلح و زنجیره فرماندهی آینده، بارها به تعویق افتاد.

این تنش ها روز شنبه به خشونت تبدیل شد. هر دو طرف تقصیر را به گردن یکدیگر انداختند.

امدادگران به دام افتادند، مورد حمله قرار گرفتند

امدادگر کاترینا فون شرودر روز شنبه در حال بردن کودک هشت ساله خود برای آموزش تنیس به مدرسه بود که خشونت آغاز شد. تا روز سه‌شنبه، او به همراه چند والدین، فرزندان و کارکنان مدرسه هنوز آنجا بود.

فون شرودر، که به عنوان سخنگوی کار می کند، “در حال حاضر برنامه من، همراه با دوستانم که آنها نیز در اینجا گیر افتاده اند، این است که تا حد امکان در امان بمانیم، زیرا کار بیشتری نمی توانیم انجام دهیم. بیرون رفتن بسیار خطرناک است.” برای نجات کودکان، به کوکسال گفت.

روز سه شنبه، رسانه های عربی گزارش دادند که دو جناح با آتش بس 24 ساعته موافقت کرده اند. اما وقتی فون شرودر بعدازظهر سه شنبه با CBC صحبت کرد، گفت که درگیری متوقف نشده است.

او گفت: «من پرواز هواپیماها را می‌شنوم، اعتصابات و انفجارها را می‌شنوم، بنابراین به نظر نمی‌رسد که نگه داشته شود».

او گفت که او روی حفظ امنیت پسرش و سایر کودکان و دور کردن آنها از صداهای جنگ بیرون با اسباب بازی ها و ویدیوهای یوتیوب تمرکز کرده است.

فون: “به عنوان یک مادر، من واقعاً نگران سلامت جسمی و روحی پسرم هستم.” شرودر گفت. “اما من با همه والدین دیگر اینجا در شهر نیز احساس می کنم، این فقط ما نیستیم، بلکه میلیون ها نفر هستیم.”

به گفته سازمان ملل متحد، سایر امدادگران در این کشور هدف قرار گرفته اند.

مارتین گریفیتس، رئیس امور بشردوستانه سازمان ملل متحد و هماهنگ کننده امداد اضطراری، روز سه شنبه گفت که این سازمان “گزارش هایی از حملات و خشونت جنسی علیه امدادگران دریافت می کند.”

گریفیث در توییتر نوشت: «این غیرقابل قبول است و باید متوقف شود.

“هیچ احترامی برای زندگی ما وجود ندارد”

این جنگ همچنین مصادف با رمضان، ماه مبارک اسلامی روزه است.

محمد الفکی، یکی از 89 دانشجو و کارمندی که در ساختمان مهندسی دانشگاه خارطوم گیر افتاده اند، به آسوشیتدپرس گفت: «ما در تلاش هستیم از ماه رمضان استفاده کنیم و سعی کنیم به ایمان و نماز خود ادامه دهیم. ما سعی می کنیم به یکدیگر کمک کنیم تا زمانی که این بحران تمام شود صبور باشیم.»

او گفت که یک دانش آموز توسط یک تک تیرانداز کشته شد و جسد او را در محوطه دانشگاه دفن کردند. دانش‌آموزان و کارکنان سعی می‌کنند در داخل بمانند، اما به گفته او، آنها مجبور شده‌اند گه‌گاه برای تدارکات بیرون بروند، و این خطر آزار و اذیت جنگنده‌های RSF که با نیروهای نزدیک می‌جنگند.

تماشا | ساکن خارطوم می گوید: «این عادی جدید ماست.

سازمان ملل متحد تخمین می زند که علاوه بر 185 کشته، 1800 نفر از روز شنبه تاکنون زخمی شده اند. این سازمان تفکیک غیرنظامیان و جنگجویان را ارائه نکرد. سندیکای پزشکان سودان روز سه‌شنبه اعلام کرد که دست‌کم 144 غیرنظامی کشته و بیش از 1400 نفر زخمی شدند، اما شمار زیادی از کشته‌شدگان هنوز قابل شمارش نیستند.

فرح عباس، یک فرد 65 ساله که در خانه خود در منطقه معموره خارطوم جمع شده است، گفت: «هیچ احترامی برای زندگی ما وجود ندارد. “هیچ کس نمی تواند حتی برای دفن اجساد پر از زباله در خیابان ها بیرون برود.”

‘گیر افتادن در میان’

عبدالمونیم، روزنامه‌نگار سابق، با خواهرزاده‌ها و برادرزاده‌هایش در خانه‌اش در نزدیکی فرودگاه، جایی که شدیدترین درگیری‌ها در حال وقوع است، محبوس شده است. قبلاً، او می گوید که گلوله هایی را در حیاط خانه اش پیدا کرده است.

او می گوید امیدوار است که دیپلماسی بیرونی با دستی قوی بتواند هر دو طرف را به میز مذاکره بازگرداند.

او تا حدی می‌گوید که خشونت را جامعه بین‌المللی به خاطر رفتار با داگالو با رهبر RSF «مانند یک نهاد برابر می‌داند، در حالی که در واقع باید با او مانند یک جنگ سالار رفتار می‌شد».

سپس دوباره، او گفت که ارتش “به همان اندازه وحشیانه” است و توسط آنچه او “بقایای رژیم قدیمی” می خواند، شجاع شده است.

عبدالمونیم گفت: «و ما کسانی هستیم که در وسط گیر کرده ایم.

---

با فایل های آسوشیتدپرس. مصاحبه با دالیا عبدالمونیم و کاترینا فون شرودر تهیه شده توسط کریس هاربورد.